|
Stracone złudzenia
tytuł oryginalny:
Illusions perdues
reżyseria: Xavier Giannoli
czas trwania:
149 min. |
MFF w Wenecji 2021 - nominacja: Złoty Lew - Udział w konkursie głównym (Xavier Giannoli)
Cezary 2022 - wygrana: Najlepszy film (Olivier Delbosc, Sidonie Dumas, Xavier Giannoli), Najlepszy aktor drugoplanowy (Vincent Lacoste), Najbardziej obiecujący aktor (Benjamin Voisin), Najlepsza scenografia (Riton Dupire-Clément), Najlepsze kostiumy (Pierre-Jean Larroque), Najlepsze zdjęcia (Christophe Beaucarne), Najlepszy scenariusz adaptowany (Jacques Fieschi, Xavier Giannoli)
Cezary 2022 - nominacje: Najlepszy aktor drugoplanowy (Xavier Dolan), Najlepsza aktorka drugoplanowa (Jeanne Balibar), Najlepsza aktorka drugoplanowa (Cécile De France), Najlepszy reżyser (Xavier Giannoli), Najbardziej obiecująca aktorka (Salomé Dewaels), Najlepsze efekty specjalne, Najlepszy dźwięk (Didier Lozahic, François Musy, Renaud Musy), Najlepszy montaż (Cyril Nakache)
Stracone złudzenia to francuski film roku: brawurowa, pełna werwy adaptacja arcydzieła Honoré de Balzaca, która premierowo została pokazana w Konkursie Głównym festiwalu w Wenecji, a na ostatnim rozdaniu Cezarów zdobyła aż 7 statuetek (w tym dla najlepszego filmu). Za sprawą błyskotliwej reżyserii film trafia w samo sedno współczesnych debat o awansie społecznym, przywilejach, elitach, mediach i pracy w kulturze.
Pochodzący ze zdeklasowanej i zubożałej rodziny poeta Lucien nawiązuje romantyczną relację z arystokratką i mecenaską Madame de Bargeton. Ów mezalians wiedzie go aż na ubłocone paryskie ulice, gdzie roi się od takich jak on: utalentowanych, ambitnych, niemających nic do stracenia idealistów. W stolicy czeka ich dobrze opłacany cynizm albo poetyczne klepanie biedy. Pisanie na zlecenia kalumnii lub pochlebstw, czy wierność sprzedającej się kiepsko sztuce? Którą ze ścieżek wybierze bohater, by wedrzeć się na salony?
Za sukces tego dowcipnego, smakowitego filmu odpowiada nie tylko na wskroś współczesna energia, ale także świetna obsada: w roli poety-pupilka elit wystąpił Xavier Dolan (Wyśnione miłości, Matthias i Maxime), markizę trzymającą władzę zagrała Jeanne Balibar (Nędznicy), a pozbawionego skrupułów redaktora naczelnego jednego z tabloidów – Vincent Lacoste (Lolo, Na zawsze razem).
| Story of the rise and the fall of a young man in Paris who dreamed to be a writer and became a journalist
Prezentowany w ramach 13. Przeglądu Nowego Kina Francuskiego.
ZWIASTUN:
