Józef Baran zarówno w wypowiedziach oficjalnych, jak i w rozmowach prywatnych zawsze podkreśla, że jego twórczości nie można jednoznacznie zaszufladkować. Jest twórcą uniwersalnym podejmującym tematy ogólnoludzkie, egzystencjalne, jednak w jego dorobku łatwo zauważyć głęboki związek ze środowiskiem jego dzieciństwa, z miejscem urodzenia, ze wsią Borzęcin. Poeta wielokrotnie wraca do swojego domu, by zachłysnąć się ciszą i spokojem swojej rodzinnej wsi. W swojej twórczości ocala krajobrazy, które pozostały już tylko w nim, ukazuje miłość do ziemi, z której rodzi się chęć przetrwania i siła do życia. Odbył wiele podróży po różnych kontynentach, ale Borzęcin jest punktem wyjścia, układem odniesienia, Itaką w tej prowincjuszowskiej podróży życia. Dlatego sam film ma konstrukcję podróży przez życie bohatera, którego etapy odmierzać będą wiersze z kolejnych tomików, ślady kolejnych przeżyć, doświadczeń, spostrzeżeń. Klamrę stanowi impresja z konkursu recytatorskiego – atmosfera jaką tworzą dzieci i młodzież przygotowujący się do swojej recytacji, poeta na konkursie, publiczność słuchająca wierszy w wykonaniu uczniów.
Józef Baran zabiera widzów na wędrówkę po jego ukochanych miejscach, a w swoim domu w Borzęcinie dokonuje aktu swoistej spowiedzi. Tej podróży towarzyszą archiwalne materiały ze zbiorów TVP oraz wypowiedzi córki poety, jego przyjaciół – Anny Dymnej i Andrzeja Zaryckiego, poety-dziennikarza i autora wywiadu rzeki – Jakuba Ciećkiewicza oraz organizatora konkursu recytatorskiego i dyrektora Borzęckiego domu kultury - Piotra Kani.

MODLITWA WIECZORNA | MODLITWA WIECZORNA
reż. Tomasz Kamiński, Polska 2018, 24’

Leszek Elektorowicz należy do najwybitniejszych polskich poetów XX i XXI wieku. Nazywany jest księciem poetów metafizycznych. W swoich wierszach porusza tematy związane z Bogiem, przemijaniem, śmiercią, a także z pamięcią, losem i wiernością swoim przekonaniom. Był bliskim przyjacielem Zbigniewa Herberta. Poznali się w dzieciństwie we Lwowie. Podczas II wojny byli karmicielami wszy, które były używane do produkcji szczepionek przeciwko tyfusowi. Dzięki temu udało im się przeżyć i nawiązać współpracę z Armią Krajową. Poetów łączyła identyczna postawa wobec totalitarnego systemu, jaki panował w Polsce po 1945 roku. W czasach stalinowskich obaj zrezygnowali z publikacji i nie uczestniczyli w życiu literackim. Później starali się zachowywać „przyzwoicie”, ich wiersze były publikowane, ale unikali politycznego zaangażowania i w miarę możliwości wspierali inicjatywy opozycyjne wobec władzy. Elektorowicz dał się także poznać jako wybitny tłumacz poezji amerykańskiej i angielskiej: Roberta Frosta, W.H. Audena, D.H. Lawrence'a, W.C. Willamsa.
Najważniejszym elementem opowieści o Leszku Elektorowiczu jest wywiad z poetą. Mimo 93 lat zachowuje on żywy umysł i przenikliwą inteligencję. Od kilkudziesięciu lat mieszka w Krakowie i jest mocno związany z życiem kulturalnym naszego miasta. W filmie opowiada między innymi o latach 50-tych w Krakowie, praktykach w Bibliotece Jagiellońskiej, pracy w Polskim Wydawnictwie Muzycznym oraz w redakcji Życia Literackiego w latach 60-tych i 70-tych. Z gazety został zwolniony w 1972 roku za krytykę redaktora naczelnego Władysława Machejka. Elektorowicz odkrywa również przed widzami kulisy swojej twórczości poetyckiej i prozatorskiej.

ISTNIENIA SENS UKŁADAM | ISTNIENIA SENS UKŁADAM
reż. Ewa Święs-Kucybała, Polska 2018, 28’