|
Utoya, 22 lipca
tytuł oryginalny:
Utøya 22. juli
reżyseria: Erik Poppe
czas trwania:
98 min. |
MFF w Berlinie 2018: Nagroda Jury Ekumenicznego
22 lipca 2011 roku zapisał się jako czarna karta historii nie tylko Norwegii, ale i Europy XXI wieku. Tego dnia uzbrojony prawicowy ekstremista zdetonował bombę w centrum Oslo (materiały z tego zdarzenia otwierają film), by kilka godzin później otworzyć ogień do przebywającej na letnim obozie na wyspie Utøya młodzieży. Bilans szaleńczego ataku okazał się tragiczny. Zginęło 69 osób, a wiele kolejnych odniosło większe bądź mniejsze obrażenia. Wydarzenie, które wstrząsnęło Norwegią i do dziś pozostaje głęboką traumą, postanowił zrekonstruować doświadczony reżyser Erik Poppe.
Film nakręcony jest w jednym, trwającym 72 minuty, czyli dokładnie tyle, ile sam atak, ujęciu. Widzowie obserwują tę tragedię oczami zdezorientowanych ofiar. Poppe podąża z kamerą za 19-letnią Emmą, która na obóz przyjechała ze swoją młodszą siostrą Emilią. Napastnika nie poznajemy w ogóle. Jego obecność wyznaczają tylko odgłosy strzałów i padające w bezruchu kolejne ciała. Strach i desperacja mieszają się tu z nadzieją na ratunek. Po berlińskiej premierze film Erika Poppe był chyba najszerzej komentowanym tytułem na tym festiwalu. Jedni kwestionowali motywacje reżysera, inni wskazywali, że Utoya, 22 lipca ma pomóc przepracować tę straszną traumę. Pewne jest, że to mocne i pozostające w pamięci filmowe doświadczenie.
| A teenage girl struggles to survive and to find her younger sister during the July 2011 terrorist mass murder at a political summer camp on the Norwegian island of Utøya.
Wcześniej w ramach: Netia OFF Camera 2018, Wiosna Filmów 2018
ZWIASTUN:
