|
Czarny kot, biały kot
tytuł oryginalny:
Crna mačka, beli mačor
reżyseria: Emir Kusturica
czas trwania:
120 min. |
Festiwal Filmowy w Wenecji 1998
Srebrny Lew - najlepsza reżyseria
Mały Złoty Lew
Laterna Magica Prize
Pierwszy film Emira Kusturicy nakręcony po ogromnym sukcesie jego nagrodzonego Złotą Palmą Undergroundu. Czarny kot, biały kot miał być początkowo dokumentem o cygańskich muzykach. Jednak film przemienił się w końcu w barwną, feeryczną gangsterską komedię osadzoną w środowisku Romów. Kusturica powrócił do zbiorowości romskiej po raz pierwszy od nakręconego w 1989 roku mistrzowskiego Czasu Cyganów. Po raz pierwszy etatowego kompozytora Kusturicy, Goran Bregovića, zastąpiła grupa No Smoking.
Grga Pitić, cygański 'ojciec chrzestny' i potentat handlowy z wysypisk śmieci oraz Zarije, dumny właściciel cementowni, są starymi, dobrymi przyjaciółmi, mimo iż nie widzieli się przez 25 lat. Syn Zarije, Matko, jest typowym obibokiem i nieudacznikiem. W tajemnicy przed ojcem udaje się do Grgi, by pożyczyć od niego pieniądze na przeprowadzenie nielegalnego interesu dotyczącego pociągu cystern z benzyną. Gdy wspólnik chłopaka, cygański rzezimieszek Dadan, zawala całą transakcję, Matko staje przed koniecznością spłaty długu. Grga jest skłonny umorzyć zobowiązanie w zamian za poślubienie swojej siostry, Afrodyty, kobiety tak nikczemnego wzrostu, że powszechnie nazywa się ją Biedroneczką.
Film prezentowany w ramach przeglądu Letnie Tanie Kinobranie, tydzień 3: Blues, flamenco i inna muzyka.
Nieoficjalny ZWIASTUN filmu:
