kpb

57. KFF: Retrospektywa Daniela Szczechury 1

RETROSPEKTYWA DANIELA SZCZECHURY 1 | DANIEL SZCZECHURA RETROSPECTVE 1 (75’)

KONFLIKTY | CONFLICTS
reż.|dir. Daniel Szczechura, PL 1960, 7’ | A

Animowano-fabularna etiuda zrealizowana w łódzkiej Szkole Filmowej, utrzymana w konwencji starego kina. Oto premiera melodramatu o uczuciowym trójkącie. Publiczność jest zachwycona, tylko trzech smutnych panów nie klaszcze. Film schodzi z ekranu, twórca zmienia zakończenie na bardziej...

 

FOTEL | A CHAIR
reż.|dir. Daniel Szczechura, PL 1963, 6’ | A

Znakomita w swej plastycznej prostocie oraz anegdotycznej zwięzłości, pełna dyskretnego humoru, ponadczasowa i uniwersalna analiza walki o władzę. Oczywiście, niezbyt czystymi metodami. Złoty Smok Wawelski w dziedzinie filmów animowanych i Syrenka Warszawska na I Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie (1964), także trofea festiwalowe mi.in. w Buenos Aires, Cordobie, Montevideo, Oberhausen, Paryżu.

WYKRES | A GRAPH
reż.|dir. Daniel Szczechura, PL 1966, 4’ | A

Przejmująca, niezwykle skondensowana, a zarazem zintensyfikowana opowieść o bezsilności w poszukiwaniu absolutu. Człowiek ciągle dąży do czegoś... nieuchwytnego. Nie chodzi przecież o to, by „złapać króliczka” – jak śpiewał popularny zespół Skaldowie – ale by „gonić go”. Brązowy Lajkonik na VI Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie (1966), także nagroda na festiwalu w Bergamo.

 

HOBBY | HOBBY
reż.|dir. Daniel Szczechura, PL 1968, 7’ | A

Wrzaskliwa kolorystycznie, nawiązująca do nadrealistycznego malarstwa, metaforyczna – ale zarazem ogromnie wieloznaczna – opowieść o wolności oraz jej ograniczaniu. Także o kobiecej zaborczości. Kobiety wabią mężczyzn, ci zaś w swej naiwności dają się zamknąć w klatkach: co prawda nieraz złotych, ale jednak klatkach. Lawina nagród festiwalowych, m.in. w Adelaide i Auckland, Buenos Aires, Filadelfii, Mamai oraz Oberhausen.

 

PODRÓŻ | THE VOYAGE
reż.|dir. Daniel Szczechura, PL 1970, 6’ | A

Pozornie nie dzieje się nic. Mężczyzna jedzie pociągiem. Wygląda przez okno, za którym przesuwa się ten sam monotonny krajobraz. Kolejowa kakofonia wizualno-dźwiękowa. Mężczyzna dojeżdża do celu podróży, wysiada. Idzie aleją w kierunku jakiegoś białego domu. Staje przed nim, zawraca. Spada jeden z jesiennych liści. Mężczyzna wsiada do pociągu. Wraca do miejsca, z którego wyruszył. Brązowy Lajkonik na X Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie (1970).

 

GOREJĄCE PALCE | BURNING FINGERS
reż.|dir. Daniel Szczechura, PL 1975, 7’ | A

Pięciu mężczyzn wiesza szóstego na ogołoconej z liści grubej gałęzi ogromnego drzewa. Egzekucję obserwuje z ukrycia siódmy mężczyzna. Nocą zakradnie się do domu egzekutorów, by dokonać zemsty. Dziwna to opowieść, wbijająca widza w fotel duszną atmosferą nieustannego zagrożenia, zawierająca w sobie jakąś straszną, nieodkrytą tajemnicę. Wyróżnienie na XVI Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie (1976).

 

SKOK | THE LEAP
reż.|dir. Daniel Szczechura, PL 1978, 5’ | A

Remake aktorskiej etiudy Ryszarda Czekały Wypadek (1971). Ranek. Zimne wnętrze mieszkania w bloku. Bohater wstaje, starannie robi poranną toaletę, je śniadanie, czyta gazetę, ubiera się, poprawia krawat, spogląda na zegarek: jest godzina 7.50. Pewnie zaraz pójdzie do pracy. Śpieszy się, by się nie spóźnić. I nagle, zamiast do drzwi, kieruje swoje kroki do okna. Skacze... Srebrny Medal w Barcelonie (1978).

FATAMORGANA | MIRAGE
reż.|dir. Daniel Szczechura, PL 1981, 8’ | A

Utrzymana w surrealistycznej poetyce opowieść o bloku mieszkalnym, który pewnego dnia „ruszył z posad” i… udał się w podróż, której kres przyniosło dopiero zanurzenie w jeziorze. Niespodziewaną wędrówkę monumentalnego budynku obserwują zdumieni ludzie, w oddali przejeżdża pociąg, drogą toczy się żółty mały fiat, po niebie przelatuje samolot, a blok przesuwa się rytmicznie przez zielony, sielski pejzaż. Nagroda FICC na festiwalu w Oberhausen (1982).

 

FATAMORGANA 2 | MIRAGE 2
reż.|dir. Daniel Szczechura, PL 1983, 10’ | A

W drugiej, „wynurzeniowej” części filmu zmienia się optyka opowieści. Blok, który wynurzył się z jeziora o wschodzie słońca, zaprzestaje wędrówki, zatrzymując się w wodzie, a jego mieszkańcy oddają się letniemu relaksowi. Wieczorem – o zachodzie słońca – wrócą, stąpając po wodzie, do swych mieszkań, budynek zaś ponownie zanurzy się w jeziorze. A wszystko w rytm muzyki Zygmunta Koniecznego, w części pierwszej bardziej marszowej, w części drugiej – elegijnej.

 

DOBRANOCKA | A GOOD NIGHT STORY
reż.|dir. Daniel Szczechura, PL 1997, 15’ | A

Pełna poezji i nostalgii, oparta na oryginalnej plastyce Stasysa Eidrigevičiusa i nastrojowym wierszu Jana Wołka, toczona w takt natychmiast zapadającej w ucho muzyki Jerzego Satanowskiego, oparta na swobodnej grze wyobraźni impresja o poszukiwaniu szczęścia. Reżyser tym razem całkowicie ukrył się za plastyką Eidrigevičiusa, ograniczając się do nadania ruchu jego statycznym dotychczas – pełnym melancholii i magii – wizjom. Nagrody festiwalowe w Krakowie i Poznaniu.

 

KUP BILET TUTAJ | BUY TICKETS HERE

Pokaz w ramach 57. Krakowskiego Festiwalu Filmowego

Bookmark and Share