Inspirowany powieścią Michaiła Bułhakowa Mistrz i Małgorzata, film podzielono na trzy części. Pierwsza, zatytułowana "Piłat", to wielki dialog między Poncjuszem i Jeszuą. Część druga, "Mateusz", opowiada o męce skazańca i rozpaczliwej walce Mateusza o łaskę dla niego. Ostatnia, "Judasz", odmalowuje jego zdradę i śmierć. Przenosząc na ekran wydarzenia sprzed blisko 2 tysięcy lat, Andrzej Wajda nie usiłował ukazać wizji historycznej. Wierny literackiemu pierwowzorowi reżyser wyraźnie podkreśla ponadczasowy, metaforyczny sens tej historii. Nie stylizuje obrazów, lecz stapia ze sobą dwie odległe epoki: początki naszej ery i współczesną niemiecką rzeczywistość. Film rozgrywa się bowiem w scenerii miast RFN: Drogę Krzyżową nakręcono na ulicach Frankfurtu nad Menem, Golgotę stanowiło wysypisko śmieci pod Wiesbaden, sceny w pałacu Piłata powstały w ruinach hitlerowskiej Kongreshalle w Norymberdze.
Piłat i inni to dzieło zaskakujące, złożone, pełne różnorodnych znaczeń. Jest przede wszystkim autorską wizją Andrzeja Wajdy, medytacją polskiego reżysera nad Niemcami, lecz zarazem szerszą refleksją nad problemem cierpienia, zdrady, okrucieństwa, trudnego wyboru między odpowiedzialnością za losy innych i wygodnym "umywaniem rąk". W głównej roli ostatnią w swoim życiu kreację stworzył zmarły kilka miesięcy później Jan Kreczmar.
Pokaz współorganizowany przez Fundację Dla Kina.
Pokaz w ramach przeglądu filmów Wajdy historie prawdziwe (2016)