55. KFF: Retrospektywa Priita Pärna 3 (5 czerwca)

RETROSPEKTYWA PRIITA PÄRNA 3 | PRIIT PÄRN RETROSPECTIVE 3 (109 min)

KARL I MARILYN | KARL AND MARILYN
reż.|dir. Priit Pärn, EST 2003, 24’ | A

Pewnej nocy autorowi przyśnił się Karol Marks, który zgolił brodę, przez co nikt nie mógł go rozpoznać. Sen stał się podstawą postmodernistycznego filmu naszpikowanego kinofilskimi odniesieniami, choćby do Powiększenia Antonioniego czy Słomianego wdowca Wildera. Prześmiewcza analiza analogii między dobrze znanym na Wschodzie zjawiskiem kultu jednostki a wciąż świeżym fenomenem celebryctwa prowadzi do konstatacji, że w świecie popkultury Marks czy Marilyn Monroe to ikony wyzute z autentyczności.
(opis na stronie KFF)

CAŁE ŻYCIE CZUJĘ KULĘ W POTYLICY | I FEEL A LIFELONG BULLET IN THE BACK OF MY HEAD
reż.|dir. Priit Pärn, Olga Marchenko, EST 2007, 2’ | A
Pierwszy wspólny film Priita Pärna i Olgi Marchenko (wkrótce potem żony reżysera) to na poły eksperymentalna miniatura, oparta na luźnych skojarzeniach ilustracja wiersza estońskiego poety Jüriego Üdi. Kobieta, przybierając niełatwą pozycję gimnastyczną zwaną „mostkiem”, służy mężczyźnie w charakterze stolika na kawę. W chwilę później role odwracają się. Nieumiejętność przekroczenia przedmiotowego postrzegania drugiej osoby wikła bohaterów w pętlę nieustannej walki o dominację.
(opis na stronie KFF)

ŻYCIE BEZ GABRIELI FERRI | LIFE WITHOUT GABRIELLA FERRI
reż.|dir. Priit Pärn, Olga Pärn, EST 2008, 44’ | A

Wielowątkowa opowieść łącząca konwencje melodramatu rodzinnego, filmu szpiegowskiego i kryminału. W dużej mierze skonstruowana jest ona z autocytatów: perwersyjne gry miłosne mieszczańskiej pary, których elementem jest patroszenie ryby, nawiązują do filmu Trójkąt, z kolei niejasne, choć podporządkowane żelaznym regułom procedury operacyjne ponurych funkcjonariuszy silnie kojarzą się z Hotelem E. Świeża perspektywa w podejmowaniu autorskich obsesji Pärna pojawiła się tu zapewne dzięki współpracy z Olgą.
(opis na stronie KFF)

NURKOWIE W DESZCZU | DIVERS IN THE RAIN
reż.|dir. Priit Pärn, Olga Pärn, EST 2010, 23’ | A

Kobieta i mężczyzna mieszkają w jednym domu, ale razem spędzają tylko kilka minut dziennie, gdy piją kawę między jej powrotem z nocnej zmiany, a jego wyjściem do nietuzinkowej pracy zawodowego nurka. Oboje pogrążeni są w letargu – intuicyjnie przeczuwają, że ich związek wkrótce się rozpadnie. Melancholijny nastrój filmu współtworzą oniryczne interwencje żywiołów (rzęsisty deszcz) oraz subtelna paleta szarości z rzadka ożywiana akcentami barwnymi.
(opis na stronie KFF)

JAK PILOCI WRACALI DO DOMU | PILOTS ON THE WAY HOME
reż.|dir. Priit Pärn, Olga Pärn, EST 2014, 16’ | A

Najnowszy film Olgi i Pritta Pärnów raz jeszcze dotyka tematu niekompatybilności perspektyw męskiej i kobiecej, tym razem odwołując się do toposu Odysei. Utraciwszy samolot, trzech pilotów wyrusza w pieszą wędrówkę do wiernie czekających żon. Towarzyszy im fantasmagoryczna kobieta-fetysz, z którą kolejno odbywają stosunek. Dosłowność scen seksu złagodzona została użyciem konwencji estetycznych – od voyeuryzmu zachodniej pornografii, poprzez indyjską Kamasutrę, aż po japońską erotykę shunga.
(opis na stronie KFF)

Pokaz w ramach 55. Krakowskiego Festiwalu Filmowego.


ZWIASTUN filmu Jak piloci wracali do domu: