kpb

Jestem cyborgiem i to jest OK

tytuł oryginalny: Saibogujiman kwenchana

reżyseria: Park Chan-wook
aktorzy: Im Su-jeong, Jung Ji-Hoon „Rain”, Lee Yong-nyeo, Oh Dal-su

czas trwania: 105 min.
produkcja: Korea Południowa 2006

57. MFF w Berlinie: nagroda im. Alfreda Bauera (przyznawana za szczególną innowacyjność dzieła)
36. Festiwal Nowego Kina w Montrealu: nagroda Baek Sang Art dla najlepszego filmu, nagroda dla najlepszego filmu w kategorii Tele Grand
27. Międzynarodowy Festiwal Filmu Fantasy Fantasporto w Porto: nagroda specjalna 
40. Międzynarodowy Festiwal Filmowej Fantastyki w Sitges: nagroda za najlepszy scenariusz

Park Chan-wook lubi sprawiać swoim widzom niespodzianki i należy do twórców, których dzieła niełatwo poddają się jednoznacznym klasyfikacjom. Kiedy światowa krytyka zdążyła już ochrzcić go mianem „koreańskiego Quentina Tarantino”, reżyser krwawego Oldboya zrealizował film, który - przynajmniej z pozoru - wydaje się odległy od wszystkiego, do czego dotychczas przyzwyczaił swoich odbiorców. W istocie jednak, ta surrealistyczna love story stanowi kolejny dowód jego nieokiełznanej fantazji, eksplozję twórczych pomysłów i smakowitą zabawę różnymi gatunkami: od melodramatu po science-fiction. Groteskowy humor na każdym kroku przegryza się tu z poważnym metaforycznym przekazem, a pozytywna hipnotyzująca energia - z przenikającą ten filmowy świat refleksyjną melancholią.

Akcja filmu rozgrywa się w szpitalu psychiatrycznym, do którego trafia młoda pracowniczka fabryki Young-goon (w tej roli gwiazda koreańskiego kina Im Su-jeong) po tym, jak próbowała się elektrycznie doładować, „podłączając się” do gniazdka. Dziewczyna sądzi, że jest cyborgiem: zamiast przyjmowania pokarmu ładuje swoje „baterie” przy pomocy radia tranzystorowego, unika kontaktów z ludźmi i „rozmawia” tylko z maszynami. Pewnego dnia, wśród labiryntu sterylnych szpitalnych korytarzy poznaje przystojnego Il-soona (granego przez popularnego piosenkarza i modela Junga Ji-Hoona), który wierzy, że potrafi wykradać ludziom ich dusze. Chłopak postanawia ją wyleczyć i skłonić do tego, aby znów sięgnęła po jedzenie.

Magdalena Bartczak


Park Chan-wook
Urodził się w 1963 roku w Seulu i studiował filozofię na Uniwersytecie katolickim Sogang, gdzie założył klub filmowy „Club Movie Gang”. Przez kilka lat zajmował się też teorią i krytyką filmową, a szlify w zawodzie zdobywał jako asystent reżysera Kwaka Jae-yonga (późniejszego twórcy głośnego My Sissy Girl). Za zarobione pieniądze nakręcił debiutancki The Moon Is...The Sun's Dream (1992). Przełom w jego karierze nastąpił osiem lat później, za sprawą realizacji J.S.A.: Joint Security Area. Film okazał się artystycznym sukcesem (został zaproszony m.in. na festiwal w Berlinie) i jednym z największych przebojów kasowych w historii koreańskiego kina. Odtąd jego utwory są pokazywane na najważniejszych międzynarodowych festiwalach. Najgłośniejszy z nich Oldboy zdobył Grand Prix na 57. MFF w Cannes.

Film prezentowany w ramach 4. Festiwalu Filmowego Pięć Smaków.


ZWIASTUN: