Sen (Ki-duk Kim)
tytuł oryginalny:
Bi-mong
reżyseria: Kim Ki-duk
czas trwania:
95 min. |
28. Critics Choice Award - nagroda dla najlepszego reżysera przyznawana przez Korean Film Critics Society
52. Międzynarodowy Festiwal Filmowy San Sebastian: nominacja do Złotej Muszli
Kim Ki-duk zaprasza widzów do filmowego snu, misternie budując wysmakowaną wizualnie opowieść o uczuciu łączącym dwoje osamotnionych bohaterów: introwertycznego Jina i tajemniczą Ran. Ich znajomość rozpoczyna się w nocy, w której mężczyźnie przyśnił się dziwny i niepokojący sen. Miał on w nim wypadek samochodowy i chwilę później - zamiast pomóc ciężko rannemu kierowcy drugiego wozu - uciekł z miejsca zdarzenia. Jin ma przeczucie, że jest to coś więcej niż zwykły nocny koszmar. Jedzie więc na ulicę ze swojego snu, a tam widzi, że taki wypadek rzeczywiście tej nocy się zdarzył. Niedługo potem poznaje Ran, która okazuje się główną podejrzaną o spowodowanie tej tragicznej kolizji. Kobieta nie przyjmuje zarzutów policji, twierdząc, że przez całą noc spała i ani na chwilę nie opuściła swojego domu. Ich spotkanie stanowi początek niezwykłej relacji, która nie jest do końca przypadkowa: umysły bohaterów łączy tajemnicza zależność wpływająca coraz intensywniej na ich życie.
Najnowsze dzieło mistrza współczesnej koreańskiej kinematografii stanowi baśniową wariację motywów, które zajmują już trwałe miejsce w jego twórczości. Fikcja przeplata się tu z rzeczywistością, sen przenika z jawą, a teraźniejszość - z reminiscencjami przeszłości. Świat bohaterów Kim Ki-duka podszyty jest bolesnym, niemal namacalnie odczuwalnym niepokojem. Tkanka ascetycznej i powściągliwej narracji skrywa skrajne, tętniące głęboko emocje oraz kumulowane w bohaterach pragnienia, lęki i tęsknoty.
Magdalena Bartczak
Kim Ki-duk
Jeden z najwybitniejszych i najbardziej kontrowersyjnych autorów kina koreańskiego urodził się w 1960 roku w górskiej miejscowości Bonghwa, a od dziewiątego roku życia mieszkał wraz z rodzicami w Seulu. Po odejściu ze szkoły średniej zatrudnił się w fabryce, wstąpił na pięć lat do marynarki i przez dwa lata mieszkał w zakonie. W 1990 roku wyjechał do Paryża, gdzie zajął się malarstwem - ukończył Wydział Sztuk Pięknych i zarabiał na życie sprzedając swoje prace. Po powrocie do ojczyzny otrzymał stypendium Państwowego Instytutu Scenariuszowego, które umożliwiło mu realizację niskobudżetowego debiutu. Jego filmy cieszą się uznaniem na całym świecie i zbierają liczne wyróżnienia na międzynarodowych festiwalach (m.in. Srebrny Niedźwiedź dla Samarytanki, nagrody dla Pustego domu na 61. MFF w Wenecji).
Film prezentowany w ramach 4. Festiwalu Filmowego Pięć Smaków.
ZWIASTUN: