Kino w V smakach - 3. Festiwal Filmów Wietnamskich

SZCZEGÓŁOWY PROGRAM:

sobota, 24 października, godz. 19.30
BIRMA VJ | BURMA VJ: REPORTER I ET LUKKET LAND | BURMA VJ: REPORTING FROM A CLOSED COUNTRY 
reż. Anders Østergaard, Dania 2008, 84'

Nagroda Jorisa Ivensa na Festiwalu Dokumentów w Amsterdamie 2008
World Cinema Documentary Film Editing Award na festiwalu Sundance 2009 dla montażystów Janusa Billeskov-Jansena i Thomasa Papapetrosa

Nielegalnie przemycona na Zachód relacja z wolnościowego powstania w Birmie w 2007 roku, zwanego Szafranową Rewolucją od koloru szat buddyjskich mnichów, którzy licznie wzięli w niej udział. Iskrą, która wywołała protesty i demonstracje w imię godności, demokratyzacji, liberalizacji i sprawiedliwych rządów w kraju, była podwyżka cen paliw i żywności. Na ulice wyszły tysiące mieszkańców Rangunu. Powstanie zostało brutalnie stłumione, żołnierze użyli siły, zginęli ludzie. Rządząca w Birmie od 1988 roku, wojskowa junta rozpoczęła regularne polowania na zagranicznych dziennikarzy, aby uniemożliwić im przekazywanie niezależnych relacji z wydarzeń w stolicy. Zachodni świat obiegło wtedy zdjęcie żołnierza, który z zimną krwią zastrzelił japońskiego dziennikarza Kenji Nagai.

Materiał powstał dzięki poświęceniu kilkudziesięciu reporterów birmańskiej telewizji na wygnaniu z główną siedzibą w Oslo - Democratic Voice of Burma, którzy filmowali demonstracje ukrytymi w rękawach kamerami i telefonami komórkowymi i szmuglowali filmy za granicę. Głównym łącznikiem był Birmańczyk o pseudonimie Joshua, który po początkowych problemach z policją wyjechał do Tajlandii, by stamtąd koordynować działania. W filmie zobaczymy zrekonstruowane sceny jego komunikacji z reporterami. W ostatnich dniach powstania policjanci odkryli tajną kryjówkę telewizji w Rangunie, aresztowali część dziennikarzy, zarekwirowali dokumenty i materiały. Joshua zamierza odbudować siatkę kontaktów i nadal walczyć o wolność.


niedziela, 25 października
19.15  MONRAK TRANSISTOR | TRANSISTOR LOVE STORY
reż. Pen-ek Ratanaruang, Tajlandia 2001, 90'

nagroda dla najlepszego aktora Supakorna Kitsuwona na Festiwalu Filmowym Azji i Pacyfiku 2002
Asian Trade Winds Award na festiwalu w Seattle 2002
Nagroda Narodowego Stowarzyszenia Filmowego w Tajlandii dla najlepszej aktorki Siriyakorn Pukkavesh, za najlepsze zdjęcia Chankita Chamnivikaiponga i za najlepszy scenatriusz Pen-eka Ratanaruanga w 2002 roku

Wśród reżyserów kojarzonych z tajlandzką nową falą, która dochodzi do głosu w późnych latach 90., znajdują się tacy, którzy tworzą filmy gatunkowe oraz ci, którzy wybierają kino autorskie. Droga twórcza Pen-eka Ratanaruanga nie jest tak jednoznaczna. Nawet jego wczesne filmy, choć zaliczane do nurtu gatunkowego, wyróżniają się na tle tajlandzkiej producji swoją nieklasycznością w podążaniu za sprawdzonymi wzorcami.

Swoim trzecim filmem reżyser reaktywował wśród młodzieży modę na charakterystyczną dla regionu muzykę country - luk thung - pieśni dzieci pól. To remake hitu tajlandzkiego kina muzycznego z lat 70. - Monrak luk thung z wielką gwiazdą kina tamtych lat Petcharą Chaowarat. Monrak Transistor opowiada o przygodach wiejskiego utalentowanego chłopaka, który próbuje zostać popularnym piosenkarzem. Biedny, ale czarujący Pan zdobędzie serce wioskowej piękności, ponieważ śpiewane przez niego, przepełnione słodyczą piosenki zawsze płyną z serca do serca. Niedługo po ślubie zostaje powołany do wojska. Jedyną pamiątką po nim będzie małe radio, dzięki któremu Sadaw może wsłuchiwać się w program pierwszej stacji radiowej, powstałej w 1997 roku, poświęconej w całości kulturze muzycznej luk thung.

Zostawiwszy w domu ukochaną żonę, Pan ucieka z wojska, by dołączyć do artystycznej trupy w mieście. Nim wejdzie na scenę i osiągnie krótkotrwałą sławę czeka go praca sprzątacza. Wkrótce pozna cenę sukcesu i będzie musiał ratować się ucieczką.


21.15  NIMFA | NANG MAI | NYMPH
reż. Pen-ek Ratanaruang, Tajlandia 2009, 109'

seans z udziałem reżysera!

Początek przypomina starą baśń - dawno temu w lesie młoda kobieta wpadła w sidła dwóch mężczyzn. Niedługo potem odnaleziono martwe ciała obu napastników, pływające w pobliskim strumieniu. Nikt nie wiedział, co się stało z kobietą, ani kto ocalił jej życie, ale silnie obecna w tajskiej kulturze wiara w niematerialny, wypełniony różnymi istotami świat, nie pozostawia wątpliwości. Bohaterowie Nimfy, małżeństwo May i Nop, żyją w martwym związku w scenerii chłodnej azjatyckiej metropolii. Nie robią nic, by uchronić swoją relację przed ostatecznym rozpadem. Są sobie obcy. Mężczyzna oddaje się pasji i pracy - fotografowaniu, kobieta miewa romanse. Kiedy Nop dostaje kolejne zlecenie - ma zrobić serię zdjęć dzikiej przyrody, jedzie do lasu, zabierając ze sobą żonę. W głębi dżungli trafia na stare drzewo, ulegając jego dziwnemu czarowi. U stóp drzewa o kobiecej duszy znajduje dawno zapomniane ciepło. Gdy powróci do obozowiska, wydaje się całkiem odmieniony.

Film zachwyca zmysłowością i wyrafinowaną formą. Brak jasnej granicy pomiędzy realnością wydarzeń a ich wizualizacją będącą udziałem bohaterów, tworzy atmosferę tajemniczości. Gęsty, dziwny, pełen dźwięków las, realne miejsce dramatu, jest tu metaforą. Wypełniony roślinami i duchami, faktycznie pokazuje to, co dzieje się między ludźmi. Ratararuang opowiada o przeżywaniu straty, o sensie straty. O procesie, który naraża bohaterów na próby jak w baśni, które nie odwrócą nieuchronności losu, przez które jednak trzeba przejść, by proces się dopełnił.


poniedziałek 26 października
19.15  ŚWIATŁO STULECIA | SANG SATTAWAT | SYNDROMES AND A CENTURY
reż. Apichatpong Weerasethakul, Tajlandia/Francja/Austria 2006, 105'

To film poświęcony pamięci. Czołowy przedstawiciel tajlandzkiej nowej fali, artysta kina Apichatpong Weerasethakul przygląda się miejscu, w którym dorastał. Kiedy był dzieckiem, przez dwanaście lat mieszkał na terenie szpitala. Portretuje jego codzienne życie, w oryginalny sposób pokazuje, jak wielką rolę odgrywa tu obecność magii i duchów. Fascynuje go przestrzeń i krajobraz małego miasta. Dwie główne postaci filmu wzorowane są na rodzicach reżysera z czasów, gdy nie byli jeszcze w sobie zakochani.


21.15  BANGKOK DANGEROUS | BANGKOK DANGEROUS
reż. Oxide Pang Chun, Danny Pang, Tajlandia 2000, 105' 

nagroda krytyków FIPRESCI na Festiwalu Filmowym w Toronto 2000
Nagroda Narodowego Stowarzyszenia Filmowego w Tajlandii dla najlepszego aktora pierwszoplanowego Pawalita Mongkolpisita i aktorki drugoplanowej Patharawarin Timkul w 2002 roku

Bracia Pang, przedstawiciele nurtu gatunkowego w obrębie tzw. tajlandzkiej nowej fali, to wybitni specjaliści od filmowego montażu. Są twórcami wysokobudżetowego kina akcji, wzorowanego na filmach z Hongkongu, osadzonego w realiach współczesnej Tajlandii. Wielką popularność zyskali trylogią grozy Oko, zapoczątkowaną w 2002 roku. Ich debiut Bangkok Dangerous tak spodobał się amerykańskim producentom, że zaproponowali im nakręcenie amerykańskiej adaptacji fabuły z Nicolasem Cage'em w roli głównej.

Głuchoniemy Kong jest płatnym zabójcą wykonującym zlecenia na ulicach Bangkoku. Do branży trafił dzięki Joe, który wypatrzył go na strzelnicy, wprowadził do zawodu i stał się jego jedynym przyjacielem. Niepozorny Kong w niczym jednak nie przypomina gangstera. Nie wzbudza podejrzeń pracującej w aptece Fon, z którą umawia się na randki, próbując przyszłe szczęście zbudować na kłamstwie. Kiedy była dziewczyna Joe - Aom - zostanie brutalnie zgwałcona, przyjaciele postanowią sami wymierzyc sprawiedliwość.

Wizualna strona Bangkok Dangerous jest majstersztykiem, a zarazem dziełem debiutującej ekipy. Wybór debiutantów do głównych ról dodaje fabule autentyczności, zdjęcia Dechy Srimantry, który został później stałym współpracownikiem braci, pokazuje żyjący nocą Bangkok, rozświetlony neonami i mroczny jednocześnie. Bracia Pangowie za pomocą różnych sztuczek formalnych tworzą efektowny, dynamiczny i romantyczny zarazem obraz tajlandzkiego półświatka.


wtorek, 27 października, godz. 21.15
DRYFUJĄC | CHOI VOI | ADRIFT
reż. Chuyên Bui Thac, Wietnam 2009, 110’

nagroda krytyków FIPRESCI na Festiwalu Filmowym w Wenecji 2009

Bui Thac Chuyen pochodzi z Hanoi, najpierw jako aktor występował w teatrze, od początku lat 90. kręcił filmy krótkometrażowe i dokumentalne. Jego debiut Życie w strachu (2005) odważnie opowiadał o przemilczanym, powojennym okresie w historii komunistycznego Wietnamu. Jego drugi film - Dryfując - dotyka kolejnego tabu.

Uwięzieni we współczesnym, przechodzącym transformację ustrojową i obyczajową Hanoi, bohaterowie mierzą się z problemem, jakim wciąż w konserwatywnym społeczeństwie wietnamskim jest kobiecy homoseksualizm. Małżeństwa jawi się nadal - szczególnie w odniesieniu do kobiety - jako jeden z najważniejszych rytuałów przejścia u progu dorosłego życia.

Poślubieni Duyen i Hai nie znajdują szczęścia. Małżeństwo nie zostanie skonsumowane. Rozczarowana Duyen czas spędza w towarzystwie przyjaciółki, zakochanej w niej pisarki Cam, która stara się rozbudzić zmysły dziewczyny, posługując się w tym celu mężczyzną. W roli amanta wystąpił tu jeden z najprzystojniejszych wietnamskich aktorów - Johnny Tri Nguyen, znany z „kopanych” filmów akcji, realizowanych przez jego brata Charliego.

Reżyser portretuje różne środowiska. Miejskie zakamarki, uliczny tłum, codzienną biedę zderza z elegancją życia młodych, niezależnych, nienasyconych mieszkańców Hanoi, niewinność - z mrocznym obliczem erotyzmu. Dryfując ma w sobie subtelność najlepszych filmów Tran Anh Hunga.


Filmy prezentowane w ramach 3. Festiwalu Filmów Wietnamskich.

ZAPRASZAMY!