kpb

Moje Winnipeg

tytuł oryginalny: My Winnipeg

reżyseria: Guy Maddin
aktorzy: Darcy Fehr, Ann Savage, Amy Stewart, Louis Negin, Wesley Cade, Jennifer Palichuk

czas trwania: 80 min.
produkcja: Kanada 2007
premiera: 2009-10-02

MFF Toronto 2007nagroda dla najlepszego filmu kanadyjskiego

Pełna ekscentrycznego humoru podróż do Winnipeg, rodzinnego miasta wielkiego kanadyjskiego reżysera.

Winnipeg leży w sercu serca kontynentu, w widłach dwóch rzek, w widłach, w futrze, w łonie - mówi narrator dokumentalnej fantazji Moje Winnipeg. Winnipeg stanowi także centrum świata głównego bohatera, alter ego reżysera Guya Maddina, który urodził się w tym mieście i nigdy na dłużej z niego nie wyjechał. Mężczyzna chciałby uciec z miasta, zostawić je za sobą, tak samo jak własną przeszłość. Dlatego wsiada do pociągu i... Tak zaczyna się szalony quasi-dokument, o którym reżyser mówi, że to „doku-fantazja”. Zamiast oddalać się od rodzinnego miasta i przybliżać do upragnionego nowego początku, pociąg zabiera bohatera w podróż w przeszłość. Przed naszymi oczami pojawiają się autentyczne archiwalne zdjęcia miasta, a na tle dokumentalnej lokalnej historii dowcipnie komentowanej i pokazanej, odtwarzana jest przeszłość bohatera, jego osobista, intymna historia. Sfilmowane w konwencji filmu niemego, stosując cały arsenał chwytów kina z początku XX wieku tworzą niepowtarzalny klimat, którego nie da się porównać z niczym innym. To psychodeliczna podróż. Ciągle jesteśmy na granicy dwóch światów: rzeczywistego i wyśnionego, niejednokrotnie oba nachodzą na siebie, tworząc fantasmagoryczne powidoki, wprowadzając widza w skomplikowany labirynt znaków.

Moje Winnipeg to film Guya Madina, kanadyjskiego twórcy znanego polskiej publiczności z festiwalu Era Nowe Horyzonty. Maddin w swoich obrazach zaciera granice między jawą a snem. Fascynują go rodzinne miasto Winnipeg, nieme kino, kicz, surrealizm, gotyckie powieści grozy, historie rodzinne i własne, pełne traum, dzieciństwo. Łącząc wszystkie te elementy i dodając do nich wyjątkowe poczucie humoru, stworzył niepowtarzalny styl. Zyskał on wielkie uznanie wśród miłośników kina niezależnego i krytyków na całym świecie, którzy nazywają go „jednym z nielicznych prawdziwie kultowych reżyserów”.

Guy Maddin odświeża język kina, czerpiąc z kina niemego, pierwszych filmów dźwiękowych, malarstwa europejskiego, literatury XX-wieku (m.in.: Bruno Schulz, Robert Musil, Raymond Roussel) oraz własnej biografii. Filmy Maddina to rzadki przypadek - kino eksperymentalne i popularne w jednym, wymyślne formalnie, a jednocześnie bardzo przystępne, erudycyjne i osobiste zarazem. Maddin puszcza w ruch kinowe klisze, "wynajduje" na nowo zapoznane techniki, nakłada konwencje - jakby raz po raz wstrząsał kalejdoskopem, zderzając emocje, obrazy i wątki.

Film prezentowany w ramach przeglądu Letnie Tanie Kinobranie, tydzień 5: Z miasta do miasta.


ZWIASTUN: