|
To, co we mnie najlepsze
tytuł oryginalny:
Lo mejor de mí
reżyseria: Roser Aguilar
czas trwania:
78 min. |
MFF Locarno 2007: Srebrny Lampart dla najlepszej aktorki oraz nominacja do Złotego Lamparta
Nagroda Sant Jordi 2009 za najlepszy pierwszy film
Verona Love Screens Film Festival 2008: nagroda publiczności, krytyki oraz Specjalna Nagroda Jury
Raquel od dziecka słyszała, że sens życiu nadaje miłość. Zastanawiała się, co by się stało, gdyby nikt jej nigdy nie pokochał. Teraz 26-letnia Raquel ma zamieszkać ze swoim chłopakiem, Tomásem. On jest zawodowym sportowcem, ona właśnie znalazła stałą pracę w radiu. Zdają się być idealną parą - mają wspólne zainteresowania i plany, są szczęśliwi. Wynajęcie wspólnego mieszkania ma rozpocząć najlepszy okres w ich życiu. Niestety, Tomás trafia do szpitala... Raquel będzie musiała zdecydować, ile jest w stanie zrobić dla uczucia i odkryje jak piękna, a zarazem trudna może być prawdziwa miłość.
Roser Aguilar o filmie: To film o utraconej niewinności. Opowiada o przejściu z iluzji do rzeczywistości. O miłości, ciszy i bólu. O wątpliwościach. O żywionej długo nadziei na znalezienie czegoś, co okazuje się nie spełniać naszych oczekiwań oraz o tym, że każda sytuacja ma drugie dno.
| Cuando era pequeña Raquel no podía entender por qué en todas partes se hablaba de amor. Pensaba qué pasaría si no encontraba a nadie que la quisiera. Ahora, a los 26 años, Raquel se va a vivir con Tomás. Él es deportista profesional, ella acaba de encontrar un trabajo fijo en la radio. Parecen la pareja ideal: comparten aficiones y hacen planes para el futuro. Son felices. La mejor época de su vida ha de empezar en el piso que van a alquilar en común. Desgraciadamente, Tomás es ingresado en un hospital. Raquel deberá plantearse qué está dispuesta a hacer por amor y descubrirá lo bonito y difícil de querer a alguien de verdad.
To, co we mnie najlepsze było także wyświetlane podczas 9. Tygodnia Kina Hiszpańskiego.
Film prezentowany w ramach Wieczoru Instytutu Cervantesa.
ZWIASTUN (oryginalny):
