Letnie Tanie Kinobranie: Isabel Coixet i inne filmy o życiu
|
--- LETNIE TANIE KINOBRANIE ---
TYDZIEŃ 1
4 - 10 LIPCA: ISABEL COIXET I INNE FILMY O ŻYCIU
W programie (w kolejności alfabetycznej):
(N) - Sala Niebieska
(C) - Sala Czerwona
MOJE ŻYCIE BEZE MNIE | MI VIDA SIN MÍ
reż. Isabel Coixet, Hiszpania/Kanada 2003, 106'
TERMINY POKAZÓW:
piątek, 4 lipca, godz. 18.00 (N)
sobota, 5 lipca, godz. 20.00 (N)
niedziela, 6 lipca, godz. 22.15 (N)
Nagroda GOYA za najlepszy scenariusz adaptowany
Nagroda specjalna na MFF Berlin 2003
Pierwszy głośny film reżyserki znanej polskiej publiczności jako twórczyni doskonałego Życia ukrytego w słowach, to opowieść o młodej kobiecie.
Ann w młodym wieku zachodzi w ciążę i wychodzi za mąż za kolegę ze szkoły. Mieszkając z mężem i dwójką dzieci w przyczepie kempingowej w ogródku swojej matki, pewnego dnia mdleje. W szpitalu dowiaduje się, że ma raka i nie pozostało jej zbyt wiele czasu. Sporządza więc listę rzeczy, które chciałaby zrobić przed śmiercią. Jednym z wielu podpunktów jest spotkanie mężczyzny, który by się w niej zakochał. Przez ten krótki czas, jaki jej pozostał, stara się zrealizować swe proste marzenia.
PODWÓJNE ŻYCIE WERONIKI | LA DOUBLE VIE DE VÉRONIQUE
reż. Krzysztof Kieślowski, Polska/Francja 1991, 93'
TERMINY POKAZÓW:
poniedziałek, 7 lipca, godz. 17.00 (C)
wtorek, 8 lipca, godz. 15.00 (C)
środa, 9 lipca, godz. 21.00 (C)
MFF w Cannes 1991
najlepsza aktorka - Irène Jacob
nagroda FIPRESCI, nagroda Jury Ekumenicznego
Cezary 1992
nominacje: najlepsza aktorka - Irène Jacob; najlepsza muzyka - Zbigniew Preisner
Złote Globy 1992
nominacja: najlepszy film nieanglojęzyczny
Pierwszy film zagraniczny wybitnego polskiego reżysera Krzysztofa Kieslowskiego. Wysublimowana estetycznie poetycka medytacja o losie ze znakomitą kreacją Irène Jacob w roli głównej.
Tego samego dnia, o tej samej godzinie przychodzą na świat dwie dziewczynki. Jedna w Krakowie, druga w Clermont - Ferrant. Otrzymują takie same imiona, mają takie same zainteresowania artystyczne i są podobne jak dwie krople wody. Nic o sobie nie wiedząc czują się ze sobą związane...
Krzysztof Kieślowski o filmie: To jest film o wrażliwości, przeczuciach i trudnych do nazwania, nieracjonalnych związkach między ludźmi (z książki "Krzysztof Kieślowski o sobie").
SMAK ŻYCIA | L'AUBERGE ESPAGNOLE
reż. Cédric Klapisch, Francja/Hiszpania 2002, 120'
TERMINY POKAZÓW:
poniedziałek, 7 lipca, godz. 20.00 (N)
wtorek, 8 lipca, godz. 18.00 (N)
czwartek, 10 lipca, godz. 21.00 (C)
MFF w Karlowych Warach 2002
nagroda publiczności
Cezary 2003
najlepszy kobiecy debiut aktorski - Cécile De France
5 nominacji: najlepszy film, najlepszy reżyser, najlepszy scenariusz oryginalny - Cédric Klapisch, najlepsza aktorka drugoplanowa - Judith Godrèche, najlepszy montaż
Ciesząca się ogromną popularnością komedia nakręcona w prawdziwie europejskim stylu!
Xavier (27 lat) jest Paryżaninem. Otwiera się przed nim perspektywa pracy w strukturach Unii Europejskiej. Warunkiem jej podjęcia jest jednak odbycie rocznego stażu w Hiszpanii. Xavier udaje się zatem do Barcelony w ramach programu wymiany studenckiej Erasmus i wynajmuje pokój w centrum miasta. Jego współlokatorzy to prawdziwa mieszanka kulturowa: Włoch, Angielka, Duńczyk, Belgijka, Niemiec, Hiszpanka.
Widzowie śledzą rok z życia tej małej społeczności. Dla Xaviera to rok pełen przygód, początek nowej drogi. Pod znakiem zapytania staje jego miłość do Martine, dziewczyny, którą zostawił w Paryżu. Roczny pobyt w Barcelonie zupełnie zmienia jego życie...
Jednym z największych atutów filmu są znakomite i świetne dobrane role aktorskie. W filmie wystąpili: Romain Duris, Audrey Tautou, Judith Godrèche i Cécile de France. Parę lat później reżyser filmu, Cédric Klapisch, nakręcił jego kontynuację Smak życia 2.
TYDZIEŃ Z ŻYCIA MĘŻCZYZNY | TYDZIEŃ Z ŻYCIA MĘŻCZYZNY
reż. Jerzy Stuhr, Polska 1999, 89'
TERMINY POKAZÓW:
poniedziałek, 7 lipca, godz. 15.00 (C)
środa, 9 lipca, godz. 20.00 (N)
czwartek, 10 lipca, godz. 17.30 (C)
Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni 1999
Nagroda Specjalna Jury
nagroda Stowarzyszenia Filmowców Polskich
Historia zapracowanego prokuratora Adama Borowskiego (w tej roli sam Jerzy Stuhr), którego jedynym wytchnieniem jest śpiew w chórze chłopięco-męskim. Film podzielony jest na siedem części, odpowiadających następującym po sobie dniom tygodnia. Każda z nich rozpoczyna się krótkim ujęciem na basenie. Jeszcze nieźle jest - mówi Bohater wyłaniając się z wody w poniedziałek.
Trzeci autorski film Jerzego Stuhra, nakręcony po Spisu cudzołożnic i Historiach miłosnych.
Jerzy Stuhr o filmie: To jest opowieść o tygodniu z życia mężczyzny w średnim wieku. To tydzień dla niego szczęśliwy. W tym tygodniu kupuje nowy dom, w tym tygodniu wychodzi napisana przez niego książka, w tym tygodniu żona odbiera prestiżową nagrodę, za tydzień chór, w którym śpiewa Bohater wyjeżdża na wielkie tournée do Anglii. Wszystko dobrze... a jednak...?! Bohater jest prokuratorem. Oskarża ludzi. W tym tygodniu czekają go trudne sprawy - młody człowiek, który oszukał Państwo przemycając cenny towar, dziewczyna, która porzuciła maleńkie dziecko, skini bijący Araba, chłopak, który zabił matkę... I jakimś dziwnym zrządzeniem losu, sprawy z sali sądowej znajdują swe odbicie w życiu Bohatera. On też będzie mieć problem podatkowy w związku z kupowanym domem, dylemat moralny związany z chorą matką, która ma jakieś szanse na wyleczenie, oboje z żoną przeżyją rozterki z powodu adoptowanego dziecka. Bohater nie umie sobie z tym wszystkim poradzić... Nagle ten szczęśliwy tydzień rozpada się katastrofalnie.
WYŚNIONE ŻYCIE ANIOŁÓW | LA VIE RÊVÉE DES ANGES
reż. Erick Zonca, Francja 1998, 113'
TERMINY POKAZÓW:
piątek, 4 lipca, godz. 17.00 (C)
sobota, 5 lipca, godz. 22.00 (N)
niedziela, 6 lipca, godz. 15.00 (C)
Cezary 1999
najlepszy film
najlepsza aktorka - Élodie Bouchez, najlepszy deiut kobiecy - Natacha Régnier
Europejskie Nagrody Filmowe 1998
Europejskie odkrycie roku - Erick Zonca (ex aequo z filmem Festen)
najlepsza aktorka - ex aequo Élodie Bouchez i Natacha Régnier
najlepszy film - nominacja
MFF w Cannes 1998
najlepsza aktorka - ex aequo Élodie Bouchez i Natacha Régnier
Kameralny, subtelny film, którego osią są relacje dwóch młodych dziewczyn reprezentujących zupełnie odmienne typy osobowości, inne podejście do życia i ludzi. Jeden z najgłośniejszych debiutów we francuskim kinie lat 90.
Isa jest dwudziestoletnią dziewczyną, której cały majątek mieści się w plecaku. Przyjeżdża do Lille, które jest kolejnym miastem na jej drodze, podczas której szukała jakichkolwiek zajęć. Nigdy nie zagrzewała miejsca na długo. W Lille Isa spotyka Marie, dwudziestolatkę z północy Francji, również samotną, choć z innych powodów. Marie jest nietowarzyska, nadwrażliwa i zbuntowana przeciw środowisku, z jakiego się wywodzi. Film jest intymnym portretem ich relacji.
ŻE ŻYCIE MA SENS | ŻE ŻYCIE MA SENS
reż. Grzegorz Lipiec, Polska 2000, 87'
TERMINY POKAZÓW:
poniedziałek, 7 lipca, godz. 22.15 (N)
środa, 9 lipca, godz. 18.00 (N)
czwartek, 10 lipca, godz. 20.00 (N)
Akcja filmu rozgrywa się na jednym z osiedli w zachodniej Polsce. Grupa przyjaciół z podwórka znajduje sposób na prowincjonalną stagnację w amatorskiej twórczości filmowej. Ich najnowszy obraz jest u progu wyjścia poza betonowe blokowisko. Niespodziewanie pojawia się chłopak z sąsiedztwa z nowymi pomysłami... Oprócz kolorowych laserów imprez techno, wesołych wieczorów w osiedlowej knajpie i rozrywkowych znajomych oferuje eksperymenty z narkotykami.
Reżyser o filmie: Że życie ma sens to na pewno studium narkotykowego uzależnienia, ale także obraz młodych ludzi zmagających się z rzeczywistością końca XX wieku, którzy wybierają drogę na skróty. (...) Sądzę, że mocną stroną tego obrazu jest jego prawdziwość. Film zrobiony jest przez ludzi, którzy opowiadają o własnym pokoleniu, o ludziach ze swojego miasta, o znajomych, o sobie. Nie ma tu plejady polskich gwiazd - są naturszczykowie z osiedla, nie ma "wytycznych" producentów - producenci to kolesie, którzy pracowali, jak cała ekipa, za darmo. Nie ma bogatych scenografii - jest "gierkowskie" osiedle i jak to określają media "syfiaste meblościanki" (nomen-omen to nasze własne mieszkania!!!).
Film zrealizowany przez zielonogórską grupę Sky Piastowskie. Na przyszły rok reżyser filmu, Grzegorz Lipiec, zapowiada jego kontynuację, Że życie ma sens 2.
ŻYCIE I CAŁA RESZTA | ANYTHING ELSE
reż. Woody Allen, USA 2003, 108'
TERMINY POKAZÓW:
poniedziałek, 7 lipca, godz. 18.00 (N)
wtorek, 8 lipca, godz. 17.00 (C)
środa, 9 lipca, godz. 22.00 (N)
Komedia Woody Allena.
Młody nowojorski pisarz Jerry (Jason Biggs) bezskutecznie próbuje uporządkować swoje życie uczuciowe. Jego związek z Amandą (Christina Ricci) wisi na włosku. Wina za ten stan rzeczy leży w znacznym stopniu po stronie Amandy, która cierpi na... chroniczną niewierność. Za radą starszego kolegi po piórze (Woody Allen) Jerry podejmuje walkę o uratowanie związku. Przede wszystkim będzie musiał pokonać własne lęki i frustracje. Neurotyczny charakter młodego pisarza nie będzie jedyną przeszkodą, która stanie na drodze do szczęścia młodych ludzi.
W znakomitych kreacjach w filmie występują Jason Biggs, Christina Ricci i niezrównany Woody Allen!
Życie i cała reszta to wszystko, czego możecie się spodziewać po Woody Allenie... a nawet więcej.
ŻYCIE JAKO ŚMIERTELNA CHOROBA PRZENOSZONA DROGĄ PŁCIOWĄ
| ŻYCIE JAKO ŚMIERTELNA CHOROBA PRZENOSZONA DROGĄ PŁCIOWĄ
reż. Krzysztof Zanussi, Polska 2000, 99'
TERMINY POKAZÓW:
wtorek, 8 lipca, godz. 20.15 (N)
środa, 9 lipca, godz. 15.00 (C)
czwartek, 10 lipca, godz. 18.00 (N)
Grand Prix MFF w Moskwie 2000
Polskich Festiwal Filmów Fabularnych Gdynia 2000
Złote Lwy - najlepszy film
nagroda krytyki, najlepszy aktor
Orły 2001: najlepszy film
Tomasz, sześćdziesięcioletni lekarz, podejrzewa, że jest nieuleczalnie chory. Teksty potwierdzają jego obawy. Tomasz jest niewierzący, ale bliskość końca stawia przed nim pytanie o sens życia i śmierci. Odpowiedź - a raczej znak - przychodzi niespodziewanie w szpitalnym pokoju...
Wielokrotnie nagradzany film Krzysztofa Zanussiego (Persona non grata, Suplement) z wybitną kreacją Zbigniewa Zapasiewicza.
Krzysztof Zanussi o filmie: Mój film dotyka tragicznego paradoksu życia, które jest przecież drogą ku śmierci. Nie jest to opowieść o próbie ucieczki przed śmiercią, to w istocie historia człowieka, który chce być przygotowany na spotkanie ze śmiercią i widzieć jej sens w nieuchronnym, naturalnym związku z życiem.
Źródło: Culture.pl
ŻYCIE JEST CUDEM | ŽIVOT JE ČUDO
reż. Emir Kusturica, Serbia i Czarnogóra/Francja 2004, 154'
TERMINY POKAZÓW:
poniedziałek, 7 lipca, godz. 21.00 (C)
wtorek, 8 lipca, godz. 22.00 (N)
czwartek, 10 lipca, godz. 14.45 (C)
Cezary 2007
najlepszy film Unii Europejskiej (ex aequo z filmem Czuły pocałunek)
MFF w Sofii 2005
najlepszy film bałkański
Nakręconym w żywiołowym bałkańskim stylu filmem Życie jest cudem, Kusturica powrócił do tematu wojny jugosłowiańskiej w Bośni w 1992 roku, o której opowiadał jego głośny, nagrodzony Złotą Palmą film Underground. Niezwykle barwna, groteskowa opowieść oprawiona muzyką grupy No Smoking Orchestra.
Dawno temu, w odległej bałkańskiej republice, Luka budował tory kolejowe. Budował je dla turystów, by mogli przyjechać i podziwiać jego piękny kraj. Luka był wizjonerem i dobrym człowiekiem. Człowiekiem, którego inni ludzie kochali. Luka z kolei kochał swoją żonę Jadrankę - śpiewaczkę operową miewającą ataki paniki, napady szału i hipochondrii. Razem mieli syna Milosa, którego także kochali nad życie. Milos chciał zostać piłkarzem.
Ale wkrótce wybuchła wojna. Jadranka uciekła z węgierskim muzykiem, a Milos został powołany do wojska. Luka był bardzo nieszczęśliwy. Kochał swoją żonę, mimo że była wariatką, a teraz ją stracił. Co gorsza jego syn został schwytany przez wroga. Na szczęście Luka miał przyjaciół. Przyprowadzili oni zakładnika, którego Luka mógł wymienić na syna. Zakładnik Luki był kobietą o imieniu Sabaha. Sabaha była słodka, czarująca, i bardzo piękna. Sabaha była jego monetą przetargową, więźniem, którego miał wymienić za Milosa. Lecz Luka czuł, że się w niej zakochuje. Na dodatek Sabaha była muzułmanką, a Luka Serbem, a przecież o to właśnie poszło w tej całej głupiej wojnie. Luka był w kropce!
Kusturica o swoim filmie: Ludzie mnie pytają, dlaczego filmowa akcja rozgrywa się w Bośni, w serbskim środowisku? Bo taka jest prawda o Jugosławii. Tam wszystko było przemieszane. Kiedy wybuchła wojna, ludzie chcieli określić dokładnie swoją kulturową przynależność. Ja nie mogłem. Urodziłem się w Bośni, wychowałem w Sarajewie. Ale mam też w swojej rodzinie przodków serbskich. Te kultury i religie zawsze się mieszały, wojenna nienawiść była często wynikiem propagandy. W przeciwieństwie do Undergroundu w moim nowym filmie jest wiele nadziei. Życie jest cudem to film, w którym chciałem odciąć się od ideologii. Pokazać moc, jaką można czerpać z miłości, z natury.
ŻYCIE JEST MUZYKĄ | CROSSING THE BRIDGE: THE SOUND OF ISTANBUL
reż. Fatih Akin, Niemcy/Turcja 2005, 90'
TERMINY POKAZÓW:
piątek, 4 lipca, godz. 22.00 (N)
sobota, 5 lipca, godz. 17.15 (C)
niedziela, 6 lipca, godz. 20.30 (N)
Życie jest muzyką, najnowszy film Fatiha Akina, reżysera filmu Głową w mur, to wciągający portret współczesnego Stambułu - miasta tętniącego życiem i muzyką. To efekt niezwykłej wyprawy Europejczyka, który przemierzył ulice miasta w rytm wszechobecnej i porywającej muzyki.
W Stambule muzyki nie trzeba szukać. Jest wszędzie - w barach, na podwórkach, ulicach. Punkrock, pop, jazz, rap i folklor - dźwięki obce i znane. Nieznany koloryt, odurzająca egzotyka wibrują na każdym kroku i przyprawiają o zawrót głowy.
Rozkoszna mieszanka kultury Azji, Europy, Wschodu i Zachodu.
Podróż do Stambułu to podróż do innego świata. Miasto kipi najróżniejszymi muzycznymi odcieniami, dźwiękami - za każdym rogiem można usłyszeć coś innego i spotkać ludzi, dla których muzyka jest sensem i treścią życia.
W taką podróż wybrał się Alexander Hacke, członek niemieckiego zespołu awangardowego Einsturzende Neubauten. Uwielbiający eksperymenty, koneser wyrafinowanych stylów muzycznych, zauroczony Stambułem postanowił sportretować jak najszersze spektrum lokalnej sceny muzycznej - od współczesnej elektroniki, rocka i hip hopu po klasyczną "arabeskową" muzykę. Wespół z towarzyszącym mu z kamerą Fatihem Akinem, reżyserem Głową w mur, wyruszyli "w miasto", by zapisać muzyczną różnorodność Stambułu. W efekcie powstała sugestywna opowieść o muzyce, historii, egzotycznych korzeniach Stambułu.
ŻYCIE JEST PIĘKNE | LUST OCH FÄGRING STOR
reż. Bo Widerberg, Dania/Norwegia/Szwecja 1995, 128'
TERMINY POKAZÓW:
wtorek, 8 lipca, godz. 21.00 (C)
środa, 9 lipca, godz. 16.45 (C)
czwartek, 10 lipca, godz. 22.00 (N)
Oscary 1996
najlepszy film nieanglojęzyczny - nominacja
MFF w Berlinie
Srebrny Niedźwiedź
Ostatni film znakomitego szwedzkiego reżysera, Bo Widerberga.
Malmö, Szwecja podczas II Wojny Światowej - 1943 rok. Do męskiej szkoły, wypełnionej naelektryzowaną od seksualnych napięć atmosferą, przyjeżdża nowa nauczycielka, Viola. Między nią a jednym z uczniów, 15-letnim Stigiem, wybucha zakazany romans. On jest zafascynowany jej urodą i dojrzałością. Violę w chłopcu pociąga jego młodość i niewinność. Jednocześnie między 16-letnim chłopakiem a nieszczęśliwym, wiecznie pijanym mężem ponętnej pani profesor wywiązuje się autentyczna przyjaźń. Jak z tego wybrnąć?
ŻYCIE NA PODSŁUCHU | DAS LEBEN DER ANDEREN
reż. Florian Henckel-Donnersmarck, Niemcy 2006, 137'
TERMINY POKAZÓW:
piątek, 4 lipca, godz. 21.00 (C)
sobota, 5 lipca, godz. 14.45 (C)
niedziela, 6 lipca, godz. 18.00 (N)
Europejskie Nagrody Filmowe 2006:
najlepszy europejski film 2006
najlepszy europejski aktor 2006 - Ulrich Mühe
najlepszy europejski scenarzysta 2006 - Florian Henckel von Donnersmarck
Oscary 2007
Najlepszy film obcojęzyczny
Złote Globy 2007 - nominacja:
najlepszy film obcojęzyczny
22. Warszawski Międzynarodowy Festiwal Filmowy:
nagroda publiczności
Niemieckie Nagrody Filmowe 2006:
najlepszy film, najlepszy reżyser - Florian Henckel von Donnersmarck
najlepszy aktor - Ulrich Muhe, najlepszy aktor drugoplanowy - Ulrich Tukur
najlepszy scenariusz - Florian Henckel von Donnersmarck, najlepsze zdjęcia - Hagen Bogdanski
Rewelacyjny reżyserski debiut Floriana Henckela von Donnersmarcka uznany za europejskie wydarzenie filmowe 2006 roku. Oscar 2006 w kategorii najlepszy film obcojęzyczny, laureat wielu nagród na międzynarodowych festiwalach (w tym Nagroda Publiczności na Warszawskim Festiwalu Filmowym).
Donnersmack ukazał historię osadzoną w samym sercu Niemieckiej Republiki Demokratycznej w pierwszej połowie lat 80-tych. Przyglądając się życiu codziennemu za żelazną kurtyną, opisał mechanizmy władzy, które zapewniwszy systemowi panującemu w NRD trwałość, doprowadziły również do jego upadku.
NRD, wczesne lata 80-te. Kapitan Gerd Wiesler (Ulrich Mühe) dostaje rozkaz prowadzenia stałego nadzoru nad pisarzem Georgiem Dreymanem (Sebastian Koch), podejrzewanego o nielojalność wobec Niemieckiej Socjalistycznej Partii Jedności. W mieszkaniu artysty i jego partnerki, Christy-Marie Sieland (Martina Gedeck) zostają umieszczone materiały podsłuchowe. Wiesler wprowadza się na strych domu, by stamtąd prowadzić nadzór. Z czasem życie prowadzone przez parę artystów zaczyna go fascynować coraz bardziej.
ŻYCIE NICZYJE | LA VIDA DE NADIE
reż. Eduard Cortés, Hiszpania 2001, 103'
TERMINY POKAZÓW:
piątek, 4 lipca, godz. 15.00 (C)
sobota, 5 lipca, godz. 21.00 (C)
niedziela, 6 lipca, godz. 17.00 (C)
Nagrody Goya 2003 - 3 nominacje
najlepsza aktorka - Adriana Ozores, najlepszy debiut aktorski - Marta Etura, najlepszy debiut reżyserski - Eduard Cortés
MFF Valladolid 2003 - najlepsza aktorka - Adriana Ozores
Festiwal Cinespaña w Tuluzie 2003 - Nagroda Studenckiego Jury
Życie niczyje to przejmująca historia mężczyzny, którego niemal idealne życie nagle przemienia się w autentyczny koszmar.
Emilio Barrero ma wszystko, o czym może marzyć człowiek sukcesu: pracuje na intratnej posadzie ekonomisty w banku, mieszka w pięknym domu z żoną modelką i z synem. Spełniony człowiek. Jednak są to tylko pozory, jak się bowiem okaże całe życie Emilio oparte jest na kłamstwie... Kłamstwie, które niedługo się wyda.
W filmie występują José Coronado (Goya), Adriana Ozores (Metoda), Marta Etura (Granatowyprawieczarny) oraz Roberto Álvarez (Porozmawiaj z nią).
ŻYCIE UKRYTE W SŁOWACH | LA VIDA SECRETA DE LAS PALABRAS
reż. Isabel Coixet, Hiszpania 2005, 116'
TERMINY POKAZÓW:
piątek, 4 lipca, godz. 20.00 (N)
sobota, 5 lipca, godz. 18.00 (N)
niedziela, 6 lipca, godz. 21.00 (C)
MFF Wenecja 2005 - film prezentowany w głównym konkursie
Hiszpańskie nagrody filmowe Goya 2006:
najlepszy film, najlepsza reżyseria, najlepszy scenariusz, najlepszy producent
Samotny punkt na środku morza, o który codziennie rozbijają się fale. Platforma wiertnicza, na której pracują tylko mężczyźni. Trafia na nią tajemnicza kobieta z przeszłością (Sarah Polley), aby zaopiekować się ociemniałym robotnikiem (Tim Robbins), który ucierpiał w przypadkowym wypadku. Pielęgniarkę i pacjenta połączy niezwykła więź. Josef i Hanna poznają wspólnie smak prawdy i kłamstwa, radości i cierpienia. Oto film o 25 milionach fal, hiszpańskim kucharzu (Javier Camara) i gęsi. O miłości, której siła nie zważa na tragiczny los.
Życie ukryte w słowach to bez wątpienia najważniejszy film hiszpański 2005 roku - uhonorowana nagrodami Goya dla najlepszego filmu, reżysera i scenarzysty, otrzymała także komplet nagród hiszpańskich krytyków w najważniejszych kategoriach.
Film został dedykowany Inge Genefke, aktywistce na rzecz przeciwdziałania torturom wojennym, i John`owi Bergerowi, pisarzowi.
Isabel Coixet powiedziała o filmie: Ktoś kiedyś powiedział, że każdy kto posiada życie wewnętrzne, wiedzie już życie podwójne.
Słowa, jak ławice ryb, kręcą się po głowie i cisną na usta. Chcą zostać usłyszane. Czasami jednak gubią się po drodze do gardła. To film o słowach, które zbyt długo błąkały się w ciszy (nieporozumieniach, pomyłkach i bólu) i gdy już zaczną się wylewać, nikt nie może ich powstrzymać.
Filmy prezentowane w ramach przeglądu LETNIE TANIE KINOBRANIE.
ZAPRASZAMY!
BILETY na wszystkie filmy TYLKO 5 ZŁ!
Patronat medialny: