Potosi: Czas podróży tytuł oryginalny: Potosi, le temps du voyage reżyseria: Ron Havilio czas trwania: 246 min. produkcja: Izrael/Francja 2007 premiera: 2008-05-09

7. Międzynarodowy Festiwal Filmowy ERA Nowe Horyzonty, Wrocław 2007
Grand Prix - główna nagroda festiwalu 


W 1970 roku reżyser Ron Havilio i jego żona Jacqueline podczas miesiąca miodowego przewędrowali przez całe boliwijskie Andy. Po drodze odkryli Potosi - starożytne miasto Inków, które kiedyś należało do największych i najpotężniejszych na świecie.

Prawie 30 lat później, w 1999 roku, wyruszają w nową podróż, ale znanym już szlakiem - Z Buenos Aires do Potosi. W podróży towarzyszą im trzy córki. Film dokumentuje tę podróż, ale łączy współczesne nagrania ze zdjęciami zrobionymi podczas wcześniejszej wyprawy. Wspomnienia i teraźniejszość nakładają się na siebie, tworząc imponujący portret pokoleń i oddziaływania czasu.

Poprzez serię spotkań film maluje portret miasta Potosi i jego mieszkańców. Pamięć o starej podróży jest fragmentaryczna, zastygła w czarno-białych fotografiach. Kontrastuje z nią obecna podróż - wibrująca dźwiękiem, nakręcona w ruchu i kolorze. Upływające lata również rysują portret izraelskiej rodziny w drodze, różnicę pokoleń i więzy, które połączyły rodziców 29 lat temu, podczas ich podróży poślubnej.

Reżyser Ron Havilio o filmie: Potosi to film, który przeciwstawia się współczesnym trendom. Jest zaproszeniem do podróży w rzeczywistość i okazją do rozmyślania o czasie, delikatności, pięknie i o cudzie, jakim jest ludzkie życie.


Ron Havilio po mistrzowsku splata fragmenty wspomnień z teraźniejszością. Materiał skupia się nie tylko na rozkwicie i upadku miasta Potosi, rzuca też światło na życie wewnętrzne izraelskiej rodziny reżysera. Havilio stworzył opowieść, która rozmawia z nami obrazami, a sposób, w jaki kreuje on rzeczywistość, pozwala nam bez reszty zagłębić się w jego świat. Gabriela Seidel, katalog Berlińskiego Festiwalu Filmowego 2007

Mimowolni bohaterowie Potosi, tajemniczy, zamknięci w sobie ludzie, z którymi rodzina Havilio obcuje w czasie swej wędrówki, nadają temu filmowi autentyzm rzadko spotykany we współczesnym kinie i sprawiają, że Potosi staje się głęboką medytacją na temat przemijania, ale także udaną próbą przerzucenia pomostu pomiędzy życiem a artystyczną wizją. Monika Marach, Stopklatka.pl

Piękna, mądra i prawdziwa opowieść o powrotach. Ponad czterogodzinny film Potosi: Czas podróży uwodzi niespieszną narracją, połączeniem pięknych czarno-białych zdjęć z 1970 roku i współczesnych obrazów. Cztery godziny mijają niepostrzeżenie. Agnieszka Kołodyńska i Rafał Zieliński, Gazeta Wyborcza