|
Na złamanie karku
tytuł oryginalny:
Horem pádem
reżyseria: Jan Hřebejk
czas trwania:
108 min. |
Czeskie Lwy 2005
najlepszy film
najlepszy reżyser
najlepszy scenariusz
najlepsza aktorka
Na złamanie karku to niedystrybuowane dotychczas w Polsce dzieło znakomitego czeskiego reżysera, Jana Hřebejka. Znany jest on jako twórca takich filmów, jak Musimy sobie pomagać, Pod jednym dachem, czy prezentowanej w Kinie Pod Baranami PIĘKNOŚCI W OPAŁACH.
Współczesna Praga. Dwaj przemytnicy znajdują w skradzionym samochodzie hinduskie niemowlę. Sprzedają go bezdzietnej Milusce, która marzy o tym, aby mieć potomstwo, nie może jednak ubiegać się o adopcję. Jej mąż Frantisek, zapalony kibic piłki nożnej, chuligan i rasista, dostał wyrok w zawieszeniu. Pewnego dnia Miluska pokazuje mu ich nowego, ciemnoskórego syna...
Czterdziestoletnia Hana pracuje w centrum pomocy dla uchodźców. Jej starszy partner Otakar słabnie podczas wykładu na Uniwersytecie. Ich osiemnastoletnia córka przez przypadek dowiaduje się, że Otakar nigdy nie rozwiódł się ze swoją dawną żoną - Věrą, z którą ma syna Martina...
Na złamanie karku to dramatyczna opowieść o altruizmie i ksenofobii, o strachu przed nieznanym, które budzi w nas poczucie zagrożenia. To również obraz współczesnych niepokojów egzystencjalnych mieszkańców Europy Środokowej. Izolowani wiele lat prez Żelazną Kurtynę nagle trafili w samo centrum globalnej wioski. Reżyser, Jan Hřebejk, pokazuje przeplatające się, tragikomiczne historie o gubieniu i znajdowaniu miłości, przyjaciół, rodziny, rodziców i dzieci. Jest to opowieść o zwykłych ludziach, którzy po długim okresie milczenia, odosobnienia i kłamstw odnajdują siłę, aby przebaczyć innym i odnaleźć swoją własną drogę.
Jan Hřebejk o swoim filmie: Przy naszych wcześniejszych filmach nigdy nie mówiliśmy: „Teraz zrobimy film o holokauście albo o okupacji”. Zawsze intrygowała nas jakaś konkretna postać albo historia. Podobnie było z Na złamanie karku. Poszukujemy czegoś niezwykłego w naszych bohaterach i w historiach, które opowiadamy. W pewnym sensie jest to trochę plebejski sposób patrzenia na świat, historia toczy się niezależnie od naszych małych bohaterów. Oni nie tworzą historii, ale są jej ofiarami.
TRAILER (oryginalny):
