Młode rodzeństwo, Gol Ghoti i Zahed, co noc odwiedza swą matkę w więzieniu, by spać z nią w jej celi. Gdy pewnego wieczora tym "nocnym więźniom" zabroniono wstępu na teren więzienia, ruszają na ulice Kabulu, by dokonać jakiegoś przestępstwa i dać się zaaresztować. Wydaje im się, że to jedyny sposób, by ponownie ujrzeć matkę. Z uratowanym przed bandą dzieciaków psem u boku wkraczają w pełen niebezpieczeństw świat dorosłych.
Marziyeh Meshkini, żona reżysera Mohsena Makhmalbafa (Kandahar) i matka reżyserek filmowych Samiry i Hany powraca z drugim, po debiucie Dzień, w którym stałam się kobietą, filmem. Przedstawia widzom dziecięcą odyseję - barwną, komiczną, tragiczną i pełną mądrości zarazem. Film został nakręcony w Afganistanie w 2003 roku, a jego akcja toczy się podczas drugiej rocznicy wydarzeń 11 września. Oparty jest na prawdziwych zdarzeniach, których świadkiem była Meshkini, gdy szukała plenerów do O piątej po południu, filmu swej córki. Praktycznie jak na dłoni widać tu powiązania pomiędzy współczesnym kinem irańskim a włoskim neorealizmem.
Bezpańskie psy są uderzająco piękne i pełne surrealistycznych, poetyckich obrazów.
Film prezentowany w ramach przeglądu Letnie Tanie Kinobranie, tydzień 2: Hanami, Babel - i inne spotkania na krańcach świata.