Oscary 2002 - nominacje: najlepszy film nieanglojęzyczny, najlepsze zdjęcia - Bruno Delbonnel, najlepszy scenariusz oryginalny, najlepszy dźwięk, najlepsza scenografia
Złote Globy 2002 - nominacja: najlepszy film nieanglojęzyczny
Europejskie Nagrody Filmowe 2001: najlepszy film, najlepszy reżyser, najlepsze zdjęcia - Bruno Delbonnel, nagroda publiczności: najlepszy reżyser
Cezary 2002: najlepszy film, najlepszy reżyser, najlepsza muzyka - Yann Tiersen, najlepsza scenografia
MFF w Karlowych Warach 2001: Kryształowy Globus
Jedna z nielicznych ikon kina XXI wieku to drobna, szczupła dziewczyna z krótko podciętymi włosami. Ma na imię Amelia. Gra ją w komedii Jean-Pierra Jeuneta pod tym samym tytułem czarująca Audrey Tautou. Po roli w tym filmie, stała się nieomal nowym symbolem Francji.
Amelia jest nieśmiała. Pracuje w kawiarni i wynajmuje mieszkanie w dzielnicy Montmartre. Chcąc sprawić, by inni poczuli się bardziej szczęśliwi, wymyśla wiele misternych intryg, np. próbuje odnaleźć dorosłego właściciela pudełka z dziecięcymi zabawkami, które znajduje w swoim mieszkaniu, obmyśla genialny plan, by rozbawić ojca, kradnąc jego ulubionego krasnala ogrodowego…
Przyjdzie jednak moment, kiedy Amelia będzie musiała zająć się własnym losem i własnym szczęściem. Znajdzie miłość w równie nieśmiałym jak ona młodym Nino (w tej roli Mathieu Kassovitz, reżyser Nienawiści).
Amelia to niezwykła i przewrotna komedia romantyczna Jean-Pierre’a Jeuneta, twórcy Delicatessen i Miasta zaginionych dzieci. W tym wyjątkowym filmie groteska, surrealizm, ironia przeplata się z magią i bajkowością. To hymn na część życia.
Akcja filmu rozgrywa się w paryskiej dzielnicy Montmartre. Na ścieżce dźwiękowej rozbrzmiewa zaś znakomita muzyka Yanna Tiersena wspaniale odddająca paryskie klimaty.
Wcześniej w ramach przeglądu Letnie Tanie Kinobranie, tydzień 7: Kino jest kobietą.