MFF w Wenecji 2019 - nominacje: Najlepszy dokument, Nagroda “Venice Days”
Poznajcie niespokojne życie i kalejdoskopową filmografię Piera Vivarellego, rewolucyjnego prowokatora. To reżyser włoskich filmów klasy B wszystkich gatunków, autor tekstów muzycznych przebojów - w tym 24 000 baci (dwadzieścia cztery tysiące buziaków) Celentana i scenarzysty spaghetti westernu Django (1966) oraz ulubieńca Quentina Tarantino. W młodości był zwolennikiem X flotylli MAS oraz jedynym nie Kubańczyk, poza Che Guevarą, posiadającym legitymację Kubańskiej Partii Komunistycznej podpisaną przez Fidela Castro. Zaczynając od Urlatori alla Sbarra (musicalu z Celentano, Chetem Bakerem i Miną o świecie młodych, który zaczął poruszać się w rytmie rocka), przez filmy polityczne (takie jak Oggi a Berlino), po Django (film będący prekursorem szkoły spaghetti western), Vivarelli unosił się na fali nowego. Przeniósł na ekran komiksy Satanik i Mister X, a rewolucję seksualną pokazał w Il dio serp.
| The unbridled life and kaleidoscopic filmography of Piero Vivarelli, who made Italian B-movies of all genres, wrote hit rock songs and penned the screenplay for Sergio Corbucci's Western "Django," adored by Quentin Tarantino, are intertwined in a portrait of an unsung postwar provocateur and revolutionary (the only non-Cuban besides Che Guevara to be given a Cuban Communist Party card signed by Fidel Castro). The creative doc is also a prism into an unexplored territory of Italian — and by extension global — pop culture and its unique vitality.
Prezentowany w ramach Cinema Italia Oggi 2021 - przegląd nowego kina włoskiego.