|
La Strada
tytuł oryginalny:
La strada
reżyseria: Federico Fellini
czas trwania:
109 min. |
Oscary 1957: najlepszy film nieanglojęzyczny, nominacja za najlepszy scenariusz oryginalny
MFF w Wenecji 1954: Srebrny Lew
Jedno z najważniejszych dzieł włoskiego mistrza Federico Felliniego z udziałem Giulietty Masiny i Anthony'ego Quinna. Fellini uznawał La stradę za swój przełomowy film, będący odejściem od estetyki neorealizmu i zwrotem w stronę urzekających poetyckich wizji, które wypełniły jego późniejszą twórczość.
La strada oglądana dzisiaj, po prawie 60 latach od premiery, nadal urzeka poruszającą historią Gelsominy i Zampano. Biedni cyrkowcy wędrują - jak wskazuje tytuł - bez wytchnienia; nie tylko przez włoskie bezdroża, ale i życie: trudne, pełne gniewu i goryczy, gdzie miłość, tak dla nich ważna, pojawia się zbyt późno.
W La stradzie śledzimy losy Gelsominy (wspaniała Giulietta Masina), wykupionej przez Zampano, by towarzyszyć siłaczowi w wędrownych pokazach. Zampano (Anthony Quinn) od początku podle traktuje lekko opóźnioną i wrażliwą dziewczynę. Mimo tego Gelsomina pomaga mu w występach. Kiedy raz zgnębiona okrucieństwem mężczyzny ucieka, poznaje innego cyrkowego artystę - linoskoczka „Szalonego”. Ten próbuje ją przekonać do wspólnego życia. Poniżana i bita Gelsomina nie jest jednak w stanie wyrwać się spod przemożnego wpływu Zampano.
Federico Fellini uznawany jest za jednego z najwybitniejszych reżyserów kina autorskiego. Swoją artystyczną ścieżkę zaczął od malarstwa. Przyjaźń z mistrzem włoskiego neorealistycznego kina - reżyserem Roberto Rossellinim - zaowocowała scenariuszem do filmu Rzym, miasto otwarte i pierwszą nominacją do Oscara. Najpierw jako scenarzysta, później również jako reżyser, był nominowany do niego dwanaście razy. Jego filmy w kategorii najlepszych nieanglojęzycznych zdobyły cztery Nagrody Akademii (począwszy od La strady, przez Noce Cabirii, Osiem i pół po Amarcord). W swoich filmach obsadzał wąskie grono ulubionych aktorów, których twarze stały się symbolami jego filmów. Specjalnie dla żony - Giulietty Masiny napisał film o rzymskiej prostytutce - Noce Cabirii, który przyniósł jej Oscara. Z Marcello Mastroiannim stworzył filmy uznawane za jego „opus magnum”: w 1960 Słodkie życie - z ikoniczną sceną kąpieli Anity Ekberg w fontannie di Trevi oraz w 1963 roku - Osiem i pół - najsłynniejszy film o niemocy twórczej. W ostatnich miesiącach życia został nagrodzony honorowym Oscarem za całokształt. Zmarł w 1993 roku. Pochowany został w Rzymie wraz ze zmarłą na nowotwór, kilka miesięcy później, żoną.
| Sad story of a waif, Gelsomina, who is sold by her mother to Zampano for 10,000 lire and a few kilos of food. Zampano is a traveling showman who exhibits feats of strength by breaking a chain wrapped around his chest. He performs in village squares and then passes the hat for whatever the normally small crowd is prepared to give. He teaches Gelsomina a drum roll as part of his introduction. He doesn't treat her well and when she tries to run away, he beats her. They eventually join a small traveling circus where they meet a tight-rope walker who convinces Gelsomina to question her choices.
Pokazy w ramach: Letnie Tanie Kinobranie 2019, tydzień 7: Filmy, które zmienią twoje życie, a także Wakacyjne pokazy z prelekcją i dyskusją
Wcześniej w ramach: Letnie Tanie Kinobranie 2015,
tydzień 7: Siła i słabość.
ZWIASTUN (oryginalny):
