Film prezentowany w sekcji: Amerykańscy niezależni
Niewielu debiutantów może liczyć na tak gwiazdorską obsadę swojego pierwszego filmu jak pochodzący ze Szwecji Niclas Larsson. W główne role w Mother, Couch! wcielają się bowiem Ewan McGregor, Ellen Burstyn oraz Rhys Ifans. Wydaje się, że kluczem do zdobycia ich zainteresowania mógł być zaskakujący scenariusz.
Prosty, ale jakże oryginalny, bo niemal wszystko w produkcji Larssona kręci się wokół tytułowych – matki oraz kanapy. A to za sprawą rodzinnej wizyty w pewnym sklepie ze starymi meblami. Kiedy grana przez Burstyn bohaterka siada na wystawionej na sprzedaż sofie, oznajmia, że nie ma zamiaru już z niej wstawać. To moment, kiedy jako widzowie jesteśmy równie skonsternowani co dorosłe już dzieci kobiety, między którymi toczy się dyskusja, jak poradzić sobie z kłopotliwą sytuacją. Zapanować nad nią próbuje zwłaszcza grany przez McGregora David. Negocjacje, jakie prowadzi z kobietą, stają się asumptem do prześledzenia skomplikowanych, pełnych wzajemnych pretensji relacji, jakie łączą matkę i syna.
| Not many first-time filmmakers get to work with the kind of star-studded cast that Swedish director Niclas Larsson brings together for Mother, Couch! The lead roles are played by Ewan McGregor, Ellen Burstyn, and Rhys Ifans. The surprising screenplay is likely what attracted their interest. It’s simple but highly original: almost everything in Larsson’s story revolves around the titular characters: a mother and a couch. It all starts with a family visit to a vintage furniture store. The character played by Burstyn sits down on a sofa for sale and announces that she has no intention of ever getting up from it again. As viewers, we’re as bewildered as her adult children, who get into a heated discussion about how to handle this conundrum. David, played by McGregor, is the one who tries hardest to get control of the situation. The negotiations between them become the impetus for unraveling a complicated, resentful relationship between mother and son.