|
Haus Tugendhat
tytuł oryginalny:
Haus Tugendhat
reżyseria: Dieter Reifarth
czas trwania:
112 min. |
W czeskim Brnie znajduje się jeden z najwybitniejszych przykładów architektury modernistycznej: Willa Tugendhatów zbudowana przez Miesa van der Rohe i Lilly Reich w latach 1928-1930. Dom jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, ale dopiero od 2012 roku jest udostępniony do zwiedzania. Do tego czasu trwały bezowocne negocjacje w sprawie zwrotu budynku jego właścicielom.
Rodzina Tugendhatów, żydowskich przedsiębiorców, mieszkała w swoim domu zaledwie osiem lat. Po przyłączeniu Czechosłowacji do hitlerowskich Niemiec musieli emigrować, najpierw do Szwajcarii, potem do Wenezueli. W pierwszych latach powojennych dom służył jako szkoła rytmiki i baletu, pod koniec lat czterdziestych został przekształcony w ośrodek terapeutyczny, a następnie szkołę dla dzieci ze skoliozą. Po „aksamitnej rewolucji” Václav Klaus i Vladimír Mečiar tutaj negocjowali rozdział Czechosłowacji na dwa odrębne państwa.
Dom Tugendhatów, którego losy opowiada film Reifartha, jest nie tylko architektonicznym arcydziełem powiązanym z historią XX wieku. Jest on także symbolem awangardy i odzwierciedla stosunek, jaki do nowoczesnych form artystycznych miały opresyjne systemy polityczne ubiegłego stulecia.
| Reifarth relates the history of the Tugendhat House and family from the perspectives of the Tugendhat children. The Tugendhat House is also presented in the social, political and cultural context of the modern Republic of Czechoslovakia formed after World War I; the German occupation; the communist regime; and the Czech Republic, whose formation was made public in a broadcast from the Tugendhat House. The descendants of Fritz and Grete never repossessed the house but always fought to have it restored and open to the public. In 2001 the Tugendhat House was designated a UNESCO World Heritage. From 2010 until the opening in 2012 a laborious technical and aesthetic restoration was realized.
Prezentowany w ramach Conrad Festival 2023.
