Kronika czterech dni z życia stolicy muzyki country – Nashville. Do miasta ciągną rozkapryszone, zwykle pozbawione talentu gwiazdy, cyniczni producenci muzyczni, szukający poparcia politycy, a przede wszystkim złaknieni sławy, godzący się na wszelkie upokorzenia wykonawcy. Pojawi się tu piosenkarka-dewotka, europejska dziennikarka usiłująca zrozumieć fenomen Ameryki, weteran wojny w Wietnamie, kandydat na urząd prezydenta, wszelkiej maści hochsztaplerzy i oryginały. Nie brakuje też miejscowych – albo wiodących spokojne życie, albo korzystających z kilku dni festiwalu, by się wybić, zarobić lub zrealizować porzucone w młodości marzenia. Wśród przybyszy jest też morderca, chcący zabić jedną z gwiazd. Nashville powszechnie uznawane jest za mistrzowską satyrę na amerykańską prowincję, z jej fascynacjami, modami, dziwactwami, hipokryzją i fałszem. Stanowi także bezwzględny obraz świata godzącego się na dyktat kiczu, stereotypu i wszechobecnej iluzji. Altman nie oszczędza nikogo, ale też nikogo nie upokarza – wie, że tęsknota za innym życiem jest immanentną cechą każdego z nas, a muzyka country – idealizująca świat prowincji, wiary w Boga i Amerykę – służy temu lepiej niż jakakolwiek inna.