(Izabela Plucińska) DE 2023, 5’ | A

Sznur świeżo wypranych koszul, buty na obcasie i wyrazista szminka – wszystko, by partner był zadowolony. Wystarczy jednak chwila nieuwagi, by sprowokować mężczyznę i wyzwolić jego agresję. Czy kobieta ma szansę pokonać swojego oprawcę? Makabryczna animacja o problemie przemocy w rodzinie. Plucińska po raz kolejny wykorzystuje minimalistyczne techniki animacji i niedopowiedzenia, by ukazać dramat rozgrywający się za zamkniętymi drzwiami. Krzykliwe tło i dźwięki alarmu stają się wołaniem o pomoc, a powielenie elementów architektury budynków zwraca uwagę na ogromną skalę problemu.

(Liat Glick) IL 2022, 19’ | F

Na życie składają się proste, powtarzalne historie, powtarzalne relacje, powtarzalne pytania. Narodziny i śmierć, radość i choroba, młodość i starość. W „Przywiązaniu” reżyserka i producentka Liat Glick kieruje kamerę na siebie, żeby opowiedzieć o czułym trójkącie: dojrzałej, czterdziestosiedmioletniej córki – bez partnera, bez dzieci – jej matki i ukochanego starzejącego się psa Natashy. Delikatne, operujące niemal paradokumentalnymi środkami kino, które skupia się na kobiecie, jej troskach i uczuciach. Ujmuje autentyzmem i szczerością, odsłaniającą najdelikatniejsze sfery życia bohaterki. Blisko człowieka. Bez popadania w jakąkolwiek radykalność.

(Yaser Talebi) IR 2022, 25’ | D

Iran, małe konserwatywne miasteczko. On jest niezaradnym mężczyzną, który stracił żonę. Ona jest inteligentną osiemnastolatką, która marzy o dalszej edukacji. Mieszkają pod jednym dachem, a chociaż świetnie się dogadują, to ich relacja nie należy do najłatwiejszych. Od niej oczekuje się posłuszeństwa, opieki nad starzejącym się ojcem i porzucenia uniwersyteckich planów na rzecz szybkiego zamążpójścia, dla niego zaś szuka się nowej żony. Sarah nieszczególnie podoba się ten pomysł, nikt przecież nie zastąpi zmarłej mamy.

(Lino Kafidas, Dimitrios Kafidas) GR/BE 2022, 24’ | F

Centaury to stworzenia z greckiej mitologii, istoty z głową i torsem mężczyzny, ale dolna część ich ciała to ciało konia. Podobno żyły niegdyś w greckich lasach. Niektórzy wierzą, że istnieją naprawdę i można je spotkać. Są oni skłonni zapłacić duże pieniądze, by mieć szansę na spotkanie z nimi. W malowniczo położonym hotelu Centaur spotyka się grupa barwnych ekscentryków. Młode greckie kino ewidentnie ma się bardo dobrze. Opowieść zdaje się wchodzić w intrygujący dialog z kinem Jorgosa Lanthimosa. To specyficzne połączenie wysublimowanej formy, absurdu, słońca i społecznej satyry. Klimat i rytm zaskakującego scenariusza wzmocnione zostają przez muzykę kompozytorki i artystki dźwiękowej Dimitry Sofroniou.

(Stephen Irwin) GB 2023, 12’ | A

Kiedy rodzice odkrywają, że ich nowo narodzony syn nocami w tajemniczy sposób wędruje po świecie, postanawiają przywiązać go do siebie za pomocą liny. W ten sposób mogą kontrolować podróże chłopca i chronić go przed niebezpieczeństwem. Pewnego dnia lina się rozrywa. Czy rodzicom uda się odnaleźć swoje dziecko? Mroczna kolorystyka, szept narratorki i śpiew chóru sprawiają, że animacja przybiera formę niepokojącej baśni. Pełna fantastycznych zdarzeń i elementów nadprzyrodzonych opowieść o dojrzewaniu, rodzicielstwie i o tym, jak trudno jest pogodzić się z własnym życiem i odrębnym życiem dzieci.

(Sándor M Salas) ES 2023, 14’ | D

Koronki, tafty, eleganckie, subtelne zdobienia na sukniach. Szerokie rękawy, falbany, dekolty i długie kolorowe kolczyki, poruszające się do rytmu. Laski, kule i wózki. Kobiety, mężczyźni i widzowie, których oczom ukazuje się hipnotyzujące taneczne widowisko, performance flamenco prezentowany w pięknych i wiekowych hiszpańskich murach. Jego twórcami i twórczyniami są osoby z niepełnosprawnościami, które w tańcu, śpiewie i gestach są swobodne i spełnione.