|
W rytmie marzeń
tytuł oryginalny:
Als wir träumten
reżyseria: Andreas Dresen
czas trwania:
117 min. |
MFF w Berlinie 2015: konkurs główny
Niemieckie Nagrody Filmowe 2015: najlepszy montaż - Jörg Hauschild
Festiwal Filmowy Wiosna Filmów 2015, MFF w Hongkongu 2015, Festiwal Filmowy w Belgradzie 2015, CPH PIX w Kopenhadze 2015
Pełen anarchistycznej energii portret pokolenia wychowanego na techno, autorstwa wielokrotnie nagradzanego reżysera Andreasa Dresena (Whisky z wódką, W pół drogi).
W rytmie marzeń przenosi nas do lat 90. XX wieku na przedmieścia Lipska, do upadku muru berlińskiego leżącego w radzieckiej strefie wpływów. Po zjednoczeniu Niemiec wszystko wydaje się możliwe. Rico, Daniel, Paul i Mark dorastają w czasach, kiedy młodym wydaje się, że świat stoi przed nimi otworem. Reguły, które obowiązywały wczoraj, dziś nie mają już żadnego znaczenia.
Noc zamienia się dla nich w dzień, a ulice stają się miejscami przygód. Uciekając od rodziców i przed przyszłością, chłopcy przekraczają kolejne granice prawa. Czas spędzają na włóczeniu się po mieście, kradzieży samochodów, eksperymentowaniu z narkotykami i zwiedzaniu klubu dla swingersów. Wreszcie otwierają własny klub techno, który staje się celem ataku neonazistowskich skinheadów.
Świat W rytmie marzeń wypełniony jest marzeniami. Rico pragnie zrobić karierę na bokserskim ringu, a Daniel nie może przestać myśleć o Starlet, najpiękniejszej dziewczynie, jaka kiedykolwiek przechadzała się ulicami Lipska. Bohaterów w dorosłość prowadzi kompletna anarchia.
Uznawany za najwybitniejszego współczesnego scenarzystę niemieckiego Wolfgang Kohlhaase (Lato w Berlinie, Solo Sunny) przekuł bestseller Clemensa Meyera na filmową przypowieść o przyjaźni i zdradzie, nadziejach i rozczarowaniach, brutalności i czułości.
W rytmie marzeń to historia o utraconej młodości, a jednocześnie o buncie i ściganiu utopijnych marzeń o wielkim szczęściu.
Ma w sobie anarchistyczną energię. Jay Weissberg,Variety
Doskonale trzyma w napięciu. Patrick Holzapfel, Twitch Film
Przykuwający, szczery i dobrze wyreżyserowany portret postNRD-owskiej generacji.
Carlos Magalhães, Super Reviewer
ZWIASTUN:
